Proximus-CEO Dominique Leroy pleit bij haar vertrek naar de Nederlandse sectorgenoot KPN voor het behoud van het Belgische belang in het bedrijf. ‘Dat werkt goed.’
‘Nee, ik ga niet weg uit ontevredenheid of omdat er onenigheid zou zijn. Het is simpel: ik heb altijd gedroomd van een internationale topjob. Ik hield de boot af omdat ik thuis moest zijn voor mijn kinderen. Maar die zijn nu volwassen, waardoor ik minder rekening moet houden met mijn gezin. KPN kwam net aankloppen toen de discussie over de vernieuwing van mijn contract bij Proximus liep. Mijn mandaat van zes jaar loopt eind dit jaar af. De timing was perfect. Ik kon of wilde deze kans niet laten schieten.’
Dominique Leroy omzeilt in een gesprek vakkundig de moeilijke vragen over haar vertrek bij Proximus. Ze clashte tijdens haar mandaat met de regering over haar verloning. Die vond ze te beperkt, en pogingen van de raad van bestuur om haar opslag te geven vielen op een koude steen bij toenmalig minister van Telecom Alexander De Croo (Open VLD) en premier Charles Michel (MR).
Ook was ze allerminst dikke vrienden met De Croo. De twee kregen het aan de stok over de komst van een vierde telecomspeler in ons land, waar De Croo een voorstander van is om de concurrentie aan te wakkeren. Leroy heeft altijd gezegd dat de nadelen van een vierde speler de voordelen ruimschoots overtroffen.
De aanwezigheid van de overheid of op zijn minst een Belgische verankering lijkt me de beste manier om het bedrijf zich verder te laten ontwikkelen.
‘Hoe Proximus vandaag bestuurd wordt, werkt goed’, wuift ze de vermeende twist met de politieke broodheren weg. ‘De staat is nooit tussenbeide gekomen in de dagelijkse werking van Proximus. Het meerderheidsbelang van de Belgische staat in Proximus verzekert ook een lokale verankering. Dat is belangrijk. Ik zou de overheid adviseren de komende jaren te beslissen wat ze gaat doen met haar participatie. De aanwezigheid van de overheid of op zijn minst een Belgische verankering lijkt me de beste manier om het bedrijf zich verder te laten ontwikkelen. Ze biedt sereniteit in een telecomwereld die snel verandert.’
Leroy pareert ook de kritiek dat ze gevoelige info kan meenemen naar KPN, dat in het verleden geregeld genoemd werd als kandidaat voor een fusie of een overname. ‘KPN is nu geen concurrent voor Proximus. Ook zijn internationale fusies niet aan de orde. Telecombedrijven zijn op hun thuismarkten gefocust op de vernieuwing van hun netwerk, zoals de aanleg van een glasvezelkabel, en op digitalisering. KPN focust dus op Nederland.’
Sneller schakelen
Haar vertrek komt ongelegen. Leroy kwam eerder dit jaar met een transformatieplan, met een herstructurering die over drie jaar 1.900 banen zou kosten.
‘De afwikkeling van het transformatieplan en de digitaliseringsplannen worden volgende maand goedgekeurd, als alles goed gaat. Het sociale herstructureringsplan heeft, toegegeven, meer tijd gekost dan verwacht. Ik had gehoopt verder te staan. Bij de terugkeer uit vakantie eind augustus zijn de gesprekken herbegonnen. Mijn gevoel is dat er nu meer wil is om sneller te schakelen. Het is absoluut mijn doel een akkoord met de vakbonden te sluiten voor mijn vertrek. De nieuwe CEO zal natuurlijk alles verder in goede banen leiden, samen met de rest van het team.’
Proximus groeide onder mijn leiding vier jaar op rij, na tien jaar van neergang. Dat is toch een succes.
Of ze tevreden is met haar erfenis? ‘Ik heb geprobeerd een moderner bedrijf achter te laten. Er is opnieuw aangeknoopt met groei. Proximus groeide onder mijn leiding vier jaar op rij, na tien jaar van neergang. Dat is toch een succes. Het bedrijf telt nu meer internetklanten, meer tv-abonnees en mobiele klanten dan zes jaar geleden. Er komen meer klanten naar ons, wat aangeeft dat de tevredenheid over onze dienstverlening hoog is. De telecommarkt verandert razendsnel, waardoor beslist is sneller vaart te maken met onze digitaliseringsplannen. De grote lijnen van onze strategie zijn de juiste. Ik ben ervan overtuigd dat de meerwaarde in de toekomst zal blijken.’
0 件のコメント:
コメントを投稿