De Raad van State heeft geen onoverkomelijke bezwaren tegen de nieuwe effectentaks van de regering-De Croo. De opbrengst ervan doorstorten naar de sociale zekerheid, is wel niet vanzelfsprekend.
Een zucht van opluchting bij minister van Financiën Vincent Van Peteghem (CD&V). De nieuwe effectentaks die hij ontwikkelde, overleeft de kritische toets van de Raad van State. In het advies dat De Standaard kon inkijken, ziet de Raad geen passages die zonder meer indruisen tegen het gelijkheidsbeginsel. Dat was wel het geval bij de vorige, in 2019 vernietigde, effectentaks. De Raad van State hekelde toen onder meer dat aandelen op naam niet onder de belasting vielen en waarom verschillende financiële producten niet meegenomen werden. ‘Als het erom gaat de gegoede burger te belasten, lijkt een uitsluiting zonder meer van effecten op naam allesbehalve evident.’
Nieuwe filosofie
De regering-De Croo paste daarom naar eigen zeggen de filosofie achter de belasting aan en herdoopte die tot solidariteitsbijdrage: een soort abonnementstaks van 0,15 procent op elke effectenrekening die – over een jaar bekeken – gemiddeld meer dan een miljoen euro telt. Alle soorten financiële producten tellen nu mee en de taks geldt ook voor vennootschappen. Aandelen op naam blijven buiten schot. Het doel van de belasting is dan ook niet meer om de gegoede burgers te vatten, maar is louter budgettair. De bredere belastbare basis moet toelaten om jaarlijks 428 miljoen euro op te leveren – tegenover 226 miljoen euro in de vorige versie. De opbrengst wordt wel geoormerkt voor de sociale zekerheid, meer bepaald om de noden binnen de gezondheidszorg te ledigen. Vandaar: solidariteitsbijdrage.
Enkele knelpunten
Die nieuwe benadering lijkt wel haalbaar, leert het advies van de Raad van State. Al zijn er wel nog knelpunten. Zoals De Tijd ook meldt, is de drempel van 1 miljoen euro onvoldoende beargumenteerd en moet de antimisbruikbepaling omstandiger worden toegelicht. Zo moet de regering beter aangeven waarom de belasting onder de drempel van 1 miljoen euro makkelijker zou kunnen worden ontweken door het geld in een andere vorm te beleggen. De antimisbruikbepaling wordt dan weer erg ruim ingevuld voor een belasting met een louter budgettair doel, stipt de Raad van State aan. Het gevolg van druk van de socialisten die wilden vermijden dat de belasting te makkelijk zou omzeilen zijn. Mogelijk moet de regering hier toch wat gas terug nemen. De Raad adviseert ook om elke overblijvende verwijzing in de teksten naar ‘draagkracht’ te schrappen, omdat anders de bezwaren die er waren bij de eerste effectentaks opnieuw om de hoek loeren. Ook dat is een symbolische opdoffer voor de linkse partijen.
Geen solidariteitsbijdrage meer
Een laatste opmerking die de socialisten ook zwaar zal vallen, is dat de wet niet zomaar de opbrengsten ervan kan doorsturen richting sociale zekerheid. Dat zou immers betekenen dat de belasting niet toegepast kan worden op wie onder de socialezekerheidswetgeving van een ander Europees land valt – denk aan grensarbeiders. Zo zou discriminatie ontstaan. De Raad adviseert om de betrokken passages in het wetsontwerp te schrappen. Een solidariteitsbijdrage is de effectentaks 2.0 dan wel niet meer. Meteen moet de regering ook op zoek naar een andere manier om het beoogde budget door te storten naar de sociale zekerheid. Dat kan nog tot discussie leiden binnen de regering.
Geen rood licht
Binnen de regering valt evenwel te horen dat het advies zeker geen rood licht inhoudt. De opmerkingen zouden kunnen worden gecounterd. En mocht de belasting voorwerp worden van een klacht bij het Grondwettelijk Hof, dan acht men de kans klein dat de wet in haar geheel zou worden verwijderd.
Read Again https://news.google.com/__i/rss/rd/articles/CBMiMWh0dHBzOi8vd3d3LnN0YW5kYWFyZC5iZS9jbnQvZG1mMjAyMDEyMDdfOTUwNzU1MjLSAQA?oc=5
0 件のコメント:
コメントを投稿