NieuwsPlopsaland
Wat voor veel kinderen het paradijs is, blijkt het voor de werknemers niet te zijn. Bij de Plopsa-parken worden werknemers al jaren gepest, vernederd en gekleineerd, zo blijkt uit getuigenissen. ‘Dit zijn het soort zaken waardoor een bedrijf een vuil randje krijgt.’
Qua timing kon het moeilijk slechter. Uitgerekend aan het eind van een week waarin kinderen overal in Vlaanderen met stippen op hun hand rondliepen om te tonen dat ze pesten niet oké vinden, bracht de krant De Tijd aan het licht dat bij Studio 100, misschien wel het kindvriendelijkste bedrijf van Vlaanderen, net dat pesten een enorm probleem is. De krant tekende 45 getuigenissen op van mensen die de voorbije jaren bij Plopsa werkten, de pretparkentak van het bedrijf. Die hebben het over scheldpartijen, beledigingen, pestgedrag en een doorgeschoten 24/7-werkcultuur waarbij vakantiedagen en rustperiodes niet worden gerespecteerd.
Stafmeetings worden intern ‘strafmeetings’ genoemd, zo blijkt uit de verhalen. Omdat CEO Steve Van den Kerkhof er tijdens die bijeenkomst een gewoonte van maakt er één iemand uit te pikken om in het bijzijn van collega’s te beledigen en te kleineren. De aanleiding daarvoor kan van alles zijn. Zelfs een overvolle vuilnisbak in het park.
Uitgekafferd
Régis Dhaenens, een ex-werknemer die dit weekend in verschillende media zijn verhaal deed, vertelt hoe hij tijdens een van de meetings een cijfer vergat in een verslag. “De CEO zag dat, keek naar mij en smeet de papieren van dat verslag naar mijn hoofd. Hij begon te roepen: ‘Wat doe jij hier eigenlijk. Jij bent niks waard.’ En zo was elke meeting iemand anders aan de beurt.”
Het zijn het soort verhalen die een bedrijf ernstige schade toe kunnen brengen, zegt Jeroen Wils. Hij is expert crisiscommunicatie en actief als reputatiecoach. “De reputatie van een bedrijf wordt in de eerste plaats bepaald door de kwaliteit van de producten of diensten die het aanbiedt. Ook de resultaten en de cijfers die het kan voorleggen spelen een rol. Maar wat vaak wordt vergeten, is dat je als bedrijf ook afgerekend wordt op de manier waarop je die resultaten behaalt.”
Wils haalt Twitter aan bij wijze van voorbeeld. Wanneer een figuur als Elon Musk daar plots op zijn eigen autoritaire manier de touwtjes in handen neemt, gaat dat ten koste van het imago van dat platform. Hetzelfde dreigt nu ook bij Studio 100 te gebeuren. “Dit zijn het soort zaken waardoor een bedrijf een vuil randje krijgt”, zegt Wils. Dat Studio 100 een bedrijf is dat zich voornamelijk op kinderen richt, maakt het hele schandaal nog net iets pijnlijker. “Eigenlijk verkoopt Studio 100 vooral onschuld. Wie met zijn kinderen naar een Plopsa-park gaat wil daar een zorgeloze dag kunnen beleven. Als je weet dat wat er zich achter de schermen afspeelt niet koosjer is, wordt dat moeilijker.”
Ook bij Studio 100-bazen Gert Verhulst en Hans Bourlon kan dit verhaal voor een smet op het blazoen zorgen. De voorbije jaren werden beide heren als modelondernemers gezien bij wie alles wat ze aanraakten in goud veranderde. Die reputatie dreigt nu aan glans te verliezen. Al is het natuurlijk de vraag in hoeverre ze op de hoogte waren van de toxische cultuur in een van de onderdelen in hun bedrijf. Wils: “Bij een sterk groeiend bedrijf als Studio 100 bots je als eigenaar op een gegeven moment op je limieten. Je kunt niet alles in de gaten blijven houden. Dan komt het erop aan voldoende controlemechanismen te installeren die eventuele problemen kunnen opsporen.”
Net daar lijkt het bij Plopsa fout te zijn gegaan. Ondanks de vele verhalen die nu opduiken, liep de voorbije jaren bij de interne preventiedienst geen enkele klacht binnen. “We zien bij wel meer bedrijven dat mensen moeilijk de weg vinden naar die preventiedienst”, zegt Lode Godderis, professor arbeidsgeneeskunde aan de KU Leuven. “Maar je hoeft als preventieadviseur ook niet passief te wachten op klachten. Door te kijken naar het personeelsverloop of het ziekteverzuim bij een bepaalde afdeling kun je ook zelf problemen opsporen. Maar dat is in dit geval dus niet gebeurd.”
In een poging de schade te beperken, schakelde Studio 100 ondertussen advocate Christine Mussche in om de bedrijfscultuur binnen de Plopsa-groep te onderzoeken. “Vreemd”, vindt Godderis. “Ik had graag gezien dat de interne preventieadviseur die analyse op zich nam. Maar waarschijnlijk gaan ze er bij Studio 100 van uit dat een externe doorlichting meer vertrouwen wekt.”
Even zwijgen
Tot dat onderzoek is afgerond onthoudt de bedrijfstop zich van commentaar. Alleen Steve Van den Kerkhof, de geviseerde CEO, kwam dit weekend met een reactie. Hij ontkent de verhalen over grensoverschrijdend gedrag maar geeft wel toe dat hij er een directe managementstijl op na houdt. Een noodzaak in een bedrijf waar veiligheid het hoogste goed is, klinkt het.
Mocht Wils de communicatiestrategie uitgetekend hebben, dan was die reactie er niet gekomen. “Je kunt bij dit soort verhalen niet meteen oordelen over wat wel en niet klopt. Je weet immers nooit wat er nog meer bovenkomt. Neen, dan is wat Bourlon en Verhulst doen veel slimmer. Nu even zwijgen, het onderzoek afwachten en dan met de resultaten in de hand met een reactie komen.”
0 件のコメント:
コメントを投稿