Tot 13 miljoen euro per klant zou hij geparkeerd hebben op rekeningen in allerlei schuiloorden. Eerst in Zwitserland maar toen het bankgeheim daar op de helling kwam te staan, versluisde hij het geld naar de Verenigde Arabische Emiraten, de Bahama's en Puerto Rico. "Die rekeningen stonden niet op naam van die Belgische klanten, maar op naam van schermvennootschappen, in nog andere schuiloorden", verduidelijkt Bové. "Dat was de constructie om het geld veilig weg te bergen."
De rijke Belgen wilden af en toe ook hun geld spenderen. "Om dat mogelijk te maken werd een systeem opgezet met anonieme kredietkaarten. Kaarten die niet gelinkt waren aan een bank maar die opgeladen moesten worden van nog andere rekeningen die de prins gebruikte, waarop hij de gelden van de verschillende klanten vermengde om het spoor helemaal duister te maken."
Prins de Croÿ zou ook geldkoeriers ingeschakeld hebben om klanten te laten genieten van hun verborgen fortuin. "Een klant vroeg bijvoorbeeld om 50.000 euro terug te krijgen. Een geldkoerier sprak dan af in Brussel om een zak bankbiljetten te overhandigen. De biljetten zaten bijvoorbeeld verstopt onder de koffiecapsules in een Nespresso-tas."
0 件のコメント:
コメントを投稿