Bedrijven die door de coronacrisis hun personeel op tijdelijke werkloosheid hebben gezet en vervolgens een deel van die mensen ontslaan, moeten deels geen opzeg uitbetalen. De vakbonden vrezen voor misbruik.
De socialistische bediendevakbond BBTK beschuldigt de schoenenwinkelketen Torfs ervan de coronacrisis te misbruiken.
Het bedrijf heeft een beroep gedaan op het stelsel van tijdelijke werkloosheid omdat de winkels door de coronacrisis de deuren moeten sluiten, maar ontslaat nu toch 24 werknemers.
Een bedrijf dat personeelsleden ontslaat, moet hen nog enige tijd betalen. Hoelang die uitbetaling loopt, hangt af van de anciënniteit van de ontslagen werknemers. Voor wie al enkele jaren in dienst is, is dat al gauw enkele maanden. Als een bedrijf getroffen wordt door de coronacrisis en daarom een beroep doet op tijdelijke werkloosheid, hoeft het die opzeg niet uit eigen zak te betalen.
De betrokken werknemers blijven van de overheid een uitkering voor tijdelijke werkloosheid krijgen. Pas als het bedrijf de werkzaamheden hervat, neemt het de vergoeding voor de resterende opzeg op zich.
Besparen op ontslagkosten
Daarmee wijkt de regeling voor tijdelijke werkloosheid wegens overmacht als gevolg van het coronavirus af van het stelsel voor tijdelijke werkloosheid voor economische redenen. Dat is het stelsel waar bedrijven bij vorige crisissen een beroep op deden. Als een werkgever bij tijdelijke werkloosheid om economische redenen tot ontslag overgaat, moet hij na afloop van het gebruik van tijdelijke werkloosheid de hele opzeg van de werknemer op zich nemen.
Met de regeling voor tijdelijke werkloosheid wegens corona kan een bedrijf dus besparen op ontslagkosten. Het kan die dan (deels) afwentelen op de overheid. Voor bedrijven die echt in nood zijn, is dat allicht een nodige ondersteuning. Voor andere bedrijven is het een achterpoortje dat hun kan helpen werknemers goedkoop te ontslaan.
Voor de betrokken werknemers is het niet alleen een drama dat ze ontslagen worden, de uitkering voor tijdelijke werkloosheid ligt ook lager dan hun normale opzegvergoeding. De maandelijkse uitkering is beperkt tot 70 procent van het brutoloon, met een maximum van een dikke 1.900 euro bruto.
Overlevingsmodus
Wouter Torfs bevestigt dat hij geld uitspaart doordat hij 24 mensen ontslaat die in het systeem van tijdelijke werkloosheid door overmacht zitten. 'Maar je moet die besparing ook niet overdrijven. Een deel van die mensen werkt halftijds, voor die gewerkte tijd betaal ik wel gewoon opzeg.'
'Ik heb die wetgeving niet bedacht, en ik kan er ook niet omheen. Of die regel nu bestond of niet, de ontslagen zouden sowieso gevallen zijn. Torfs draait nu 60 procent minder omzet, als we weer open mogen veronderstel ik dat we nog altijd 40 tot 50 procent kwijt zullen zijn. Ik ontsla 3,5 procent van mijn mensen, niet voor mijn plezier, maar omdat we in een apparaat zitten dat in overlevingsmodus moet.'
Geest van het systeem
De vakbonden vrezen dat bedrijven de regeling veelvuldig zullen gebruiken om op een goedkope manier werknemers te ontslaan. Het gaat volgens hen helemaal in tegen de geest van het systeem van tijdelijke werkloosheid, dat net in het leven werd geroepen om snelle ontslagen in crisistijden te vermijden.
De bonden willen dat de regeling zo wordt aangepast dat werkgevers na afloop van het gebruik van de tijdelijke werkloosheid toch nog de hele opzeg moet uitbetalen. Federaal minister van Werk Nathalie Muylle (CD&V) bekijkt de zaak. 'Ik zal binnen de regering deze situatie bespreken en nagaan hoe kan vermeden worden dat werkgevers gebruik zouden maken van deze situatie om werknemers aan verminderde ontslagkost te ontslaan.'
'Als de overheid vindt dat ze moet bijsturen, dan moet ze dat doen', zegt Torfs. 'Langs de andere kant kan ze het ook als een vorm van steun bekijken, een stukje solidariteit met gezonde bedrijven die proberen te overleven.'
0 件のコメント:
コメントを投稿