De sluiting van de kerncentrales beheerst de politieke actualiteit opnieuw. Bijna 19 jaar geleden werd een wet aangenomen om in 2025 de laatste kernreactor in ons land stil te leggen. Maar nu die deadline voor onze stroomvoorziening almaar dichterbij komt, worden de gemoederen in de Wetstraat steeds meer verhit. Wetstraatwatcher Ivan De Vadder kijkt naar het schaakspel dat zich afspeelt op de verschillende politieke niveaus.
De brief van Engie Electrabel aan eerste minister Alexander De Croo (Open VLD) die gisteren uitlekte, leek het pleit te hebben beslecht: de kernuitstap leek beslist. Wanneer de onderneming die de kerncentrales uitbaat zelf al aangeeft dat het eigenlijk geen zin meer heeft om de levensduur van de twee jongste kerncentrales te verlengen, dan lijkt de kogel door de kerk.
Maar op zich heeft zo’n brief geen enkele waarde. Dat maakte MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez gisteren in “Terzake” duidelijk: een privébedrijf kan niet beslissen wat een land aanvangt met zijn energieproductie. “Als het volstaat voor een privébedrijf om een brief naar de overheid te sturen, opdat die iets niet zou uitvoeren, dan is het hek van de dam”, zei Bouchez.
De brief van Engie is dus niet doorslaggevend, het is de regering-De Croo die de knoop moet doorhakken, en vandaar dat de MR én de N-VA hemel en aarde blijven bewegen, en zich weren als duivels in een wijwatervat, om alle mogelijke argumenten tégen de kernuitstap aan te brengen.
Engie is volgens De Wever “omgekocht” door minister van Energie Tinne Van der Straeten (Groen) omdat ze subsidies krijgt van de regering om gascentrales te bouwen; de gascentrales hebben geen vergunning en er is dus onvoldoende vervangingscapaciteit wanneer alle kerncentrales sluiten; en de gascentrales zullen erg vervuilende energie produceren. Argumenten die minister Van der Straeten in “Villa Politica” één voor één weerlegde.
De laatste kaart die de MR en de N-VA op de tafel gooiden, is dat er nog voldoende tijd is om te beslissen de kerncentrales te verlengen. Een nieuw wettelijk kader kan het parlement zo goedkeuren, en ook technisch zou de verlenging mogelijk zijn.
Maar net dat argument sloeg Engie Electrabel gisteren hen uit handen: beslissen om de twee jongste reactoren open te houden kost 5 “niet-samendrukbare jaren”, vooral door de technische aspecten van die verlenging. En bovendien, zegt Engie, is er ook een Milieu Effecten Rapport nodig, en moet er een bevraging plaatsvinden bij 16 Europese landen, die allemaal in een straal van 1.000 km rond de kerncentrales liggen. Voor Engie is het “point of no return” dus al lang achter de rug.
Verlies voor MR?
In hun tegenstand tegen de kernuitstap vinden de N-VA en de MR elkaar. “Bouchez is ondertussen de woordvoerder van de N-VA in het Frans”, zei Bart De Wever in “De ochtend” op Radio 1.
Bart De Wever over kernuitstap: "Engie heeft Win for Life gewonnen met gascentrales"
Die entente tussen Bouchez en De Wever is merkwaardig – waar is de tijd dat Bart De Wever Bouchez “compleet onbetrouwbaar” noemde in “Terzake” –, met het grote verschil dat de N-VA op het federale niveau een oppositiepartij is, en zich dus veel meer permitteert.
Naast de beschuldiging van “omkoping” van producent Engie door minister Tinne Van der Straeten, geeft De Wever ook eerste minister De Croo een veeg uit de pan: “De Croo zit daar in de Zestien, en blijkbaar is zijn enige ambitie om daar ook elke dag wakker te worden; dit gaat maar blijven duren, tot het te laat is in het nucleaire dossier.”
Maar brengt dat oppositiewerk enige zoden aan de dijk? Het comfort van de groene partijen is dat de regering-De Croo niets hoeft te beslissen. Integendeel, wanneer de regering niet beslist, dan gaat de kernuitstap gewoon door. Dat is ook de teneur van het regeerakkoord, waarover de groenen stevig onderhandeld hebben.
Het zijn dus de tegenstanders van de kernuitstap die moeten overtuigen, en de andere partijen tot een nieuwe beslissing moeten motiveren. Het betekent ook dat bij de definitieve keuze één kamp zal verliezen: de MR of de groenen. En op dit moment lijken de groenen de beste kaarten te hebben, en lijkt het verlies voor de MR te zijn. Vandaar dat iedereen zich afvraagt hoe de voorzitter van de MR uiteindelijk op de eventuele beslissing van de kernuitstap zal reageren.
N-VA nog buiten schot
Als oppositiepartij op het federale niveau blijft de N-VA voorlopig buiten schot. Zo verstandig is Bart De Wever wel. Maar stel je eens voor (na een beroep tegen de beslissing van de Bestendige Deputatie van de provincie Vlaams-Brabant) dat de Vlaamse minister van Energie, Zuhal Demir, van de N-VA opnieuw moet beslissen over de nieuwe vergunning van de centrale in Vilvoorde? En dat terwijl de federale regering al heeft beslist tot de kernuitstap.
Dan ligt de verantwoordelijkheid voor de energiebevoorrading van ons land volledig in de handen van de N-VA. “En als het licht dan uitgaat, dan vind ik dat crimineel onverantwoordelijk van de N-VA”, zei Egbert Lachaert in “Villa Politica”.
Het dossier van de kernuitstap is politiek schaken voor gevorderden. Wie de meeste stappen vooruit kan denken, maakt veel kans op de winst.
Maar het belangrijkste bij het schaken blijft de openingszet, en met een goed onderhandeld regeerakkoord, heeft Groen die alvast gezet.
0 件のコメント:
コメントを投稿