De federale en de regionale topministers nemen woensdag op een Overlegcomité extra maatregelen om weer grip te krijgen op de coronacrisis. In besmettingen, opnames en overlijdens blijken we een van de West-Europese kneusjes.
In België waren dinsdag op intensieve zorg nog 156 bedden beschikbaar voor corona- en andere zwaar hulpbehoevende patiënten. Zo'n kleine marge is uitzonderlijk, maar komt ook voor in niet-coronajaren. Bij zware grieppieken - meestal rond februari - gebeurt het dat de marge op intensieve zorg naar 100 bedden zakt.
Het betekent dat de ziekenhuizen op verzoek van de zorgmanagers van de overheid alle niet-dringende ingrepen - ingrepen waarna patiënten langer dan 24 uur op intensieve zorg moeten liggen - weer moeten uitstellen. Het is voor elk ziekenhuis een lastige ethische afweging wat als dringend of niet-dringend wordt beschouwd.
De federale en de regionale topministers komen daarom woensdag vervroegd bijeen op een Overlegcomité. Er liggen nu 557 coronapatiënten op intensieve zorg, een cijfer dat gemiddeld met 3,5 procent per dag stijgt. De hoop is dat onlangs genomen maatregelen - zoals de herintroductie van mondkapjes - die stijging doen stilvallen en dat het aantal coronapatiënten op intensieve begin december plafonneert op 750 à 800. Houdt het huidige groeitempo aan, dan gaat het aantal over een paar weken naar 1.000.
170 bedden buiten gebruik
Dat betekent miserie. Van de theoretische capaciteit van 2.000 intensievezorgbedden - corona en andere - zijn er maar 1.830 echt beschikbaar. 170 zijn buiten gebruik, vooral door gebrek aan personeel om aan de bedden te zetten. Elk bed op de afdeling intensieve zorg vraagt gemiddeld drie tot vier speciaal opgeleide verplegers.
De heropflakkering lijkt niet te luwen. Dinsdag waren er opnieuw 287 ziekenhuisopnames. De klim in aantal coronapatiënten in het ziekenhuis - gemiddeld met 3,2 procent per dag - lijkt af te nemen. De hoop is dat het een trend wordt die zich daarna ook manifesteert op de afdeling intensieve zorg.
De situatie is niet te vergelijken met vorig jaar. In november 2020 - toen nog geen sprake was van vaccins - kwam een vergelijkbaar aantal besmettingen gemiddeld neer op ongeveer 500 opnames per dag, bijna 1.500 coronapatiënten op intensieve zorg en 200 doden per dag. De voorbije week waren er gemiddeld 27 overlijdens per dag.
Terugkerend patroon
Een relatief laag aantal doden is een terugkerend patroon in landen met een hoge vaccinatiegraad. Zelfs bij een hoog aantal besmettingen en opnames, zoals bij ons en in Nederland. Daarnaast zijn er landen die hoge vaccinatie koppelen aan het vasthouden aan beschermingsmaatregelen - die België na de zomer besloot los te laten. Die landen - zoals Portugal, Spanje, Frankrijk en Italië - hebben de situatie onder controle door een lage viruscirculatie.
Een buitenbeentje is het Verenigd Koninkrijk. Door zijn snelle vaccinatiecampagne is het in West-Europa als eerste geconfronteerd met een zware corona-opstoot, maar intussen zitten de opnames en de overlijdens in dalende lijn - zonder een al te drastisch coronakeurslijf voor de bevolking. De Britten schrijven dat toe aan een razende derdeprikcampagne. Het lijkt te bevestigen wat ook in Israël te zien is: een boosterprik is een belangrijk onderdeel van het pakket om weer grip te krijgen op de epidemie.
Ronduit dramatisch is de situatie in Oost-Europa. Daar zijn door de lage vaccinatiegraad massaal veel besmettingen, patiënten en sterfgevallen.
De wet van de grote getallen
De vaststelling is wel dat ons land bij de slechtste leerlingen van de West-Europese klas zit. Zowel in besmettingen, dagelijkse opnames als doden per miljoen inwoners lopen we mee aan de kop van de verkeerde statistieken. Een goede verklaring daarvoor is er voorlopig niet.
Zowel in besmettingen, dagelijkse opnames als doden per miljoen inwoners lopen we in West-Europa mee aan de kop van de verkeerde statistieken.
De hoop dat vaccins ons zonder veel zorgschade door de herfst en winter zouden sleuren, is een illusie gebleken. De vaccins doen hun werk tegen ernstige ziekte en hospitalisatie, stelt coronacommissaris Pedro Facon in zijn evaluatie voor het overlegcomité. 'Maar er is minder grote impact wat besmettingen betreft. De hoge viruscirculatie veroorzaakt veel doorbraakinfecties (gevaccineerde mensen die toch besmet raken en daarna een periode besmettelijk zijn).
‘Het is de wet van de grote getallen', zegt Sciensano-viroloog Steven Van Gucht. 'De groep geprikte, maar kwetsbare mensen en de groep ongevaccineerden blijken te groot om het met vaccins alleen te redden als er dagelijks tienduizend en meer besmettingen zijn. Daarom blijven extra maatregelen, zoals mondkapjes en een coronapas, nodig. Zoals we al maanden zeggen.'
'Regels die voor iedereen gelden, want het is te simpel om te spreken van een pandemie van ongevaccineerden. Zeker, geprikte mensen onder de 65 hebben negen keer minder kans om in het ziekenhuis te belanden dan ongevaccineerden. 65-plussers drie tot vier keer minder. Maar er blijven dus ook risico's voor gevaccineerden - vaak kwetsbaren en ouderen.'
Controle herwinnen
De focus van het Overlegcomité ligt op de controle herwinnen met maatregelen die heel lang vol te houden zijn. 'De doelstelling blijft: bedrijven, horeca en scholen openhouden', blikt premier Alexander De Croo (Open VLD) vooruit. Hij wil brede maatregelen over verschillende sectoren.
De Croo bereidde maandag met zijn topministers het Overlegcomité voor. Een voorstel tot verplicht vier dagen thuiswerken valt het meest op. Vanuit Vlaanderen klinken signalen dat de consignes over thuiswerken wel wat strenger mogen, maar dat vier dagen thuisplicht al te ver gaat. Controversieel is ook het voorstel om mondkapjes op te leggen vanaf negen jaar, zoals minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) wil. Vlaanderen vindt daarvoor bij de PS een bondgenoot. Een derde belangrijk Vlaams punt is dat een turbo wordt gezet op de boosterprikcampagne.
0 件のコメント:
コメントを投稿