Belgische werknemers veranderen niet graag van job - De Standaard

Ondanks een recordaantal openstaande vacatures, veranderde in 2018 minder dan 1 op de 10 werknemers in de privésector van job. Dat blijkt uit de jaarlijkse barometer van HR-dienstverlener Securex. 'Werknemers blijken vast te zijn gelijmd op hun stoel', concludeert Frank Vander Sijpe, HR Research Director bij Securex. 'De arbeidsmarkt zit muurvast.'

Securex doet jaarlijks onderzoek naar het personeelsverloop bij Belgische werknemers met een arbeidscontract van onbepaalde duur in de privésector. Slechts 1 op de 20 werknemers veranderde vorig jaar zelf van werk, terwijl in 1 op de 25 gevallen de werkgever het contract verbrak. Het vrijwillige verloop stijgt amper, van 5,75 in 2017 naar 5,85 procent in 2018. Bij het onvrijwillige verloop is er een lichte daling van 4,1 naar 3,58 procent.

In Vlaanderen wisselen werknemers vaker van werkgever (6,28 procent) dan in Brussel (5,44 procent) of Wallonië (4,97 procent). Vlaanderen is een conjunctuurgevoeligere regio, stelt Securex, waardoor werknemers sneller nieuwe opportuniteiten uitproberen.

Kleine ondernemingen kennen meer onvrijwillig verloop, toont het onderzoek. Wellicht omdat die minder mogelijkheden hebben om werknemers een andere functie te geven dan grote bedrijven. 

Het hoogste vrijwillige verloop is er bij jongeren onder de 25 jaar (14,95 procent). Vooral hoger geschoolde jongeren veranderen sneller van job. Het aantal vacatures voor hooggeschoolden nam toe door de verbeterde economische context.

Het onvrijwillig verloop piekt bij jongeren beneden de 24 en oudere werknemers (55+). Jongeren staan sneller op straat als ze niet optimaal functioneren. Bij oudere werknemers speelt het nakende pensioen en verlaagde productiviteit mee.

Uitzendkrachten, jobstudenten, zelfstandigen en (brug)gepensioneerden zijn niet bevraagd in het Securex-onderzoek.

Risicoschuw

Securex wijst naar de vergrijzende beroepsbevolking, het wetgevend kader en de kwalitatieve mismatch op de Belgische arbeidsmarkt als belangrijkste oorzaken van de inertie.

'De Belgische arbeidsmarkt kent een steeds ouder wordende werknemerspopulatie, die onder andere omwille van de voordelen gekoppeld aan anciënniteit, niet geneigd zijn om hun job te verlaten', meent Frank Vander Sijpe. 'Daarnaast zien we ook dat Belgische werknemers algemeen de risico’s schuwen en, ondanks het feit dat hun job inhoudelijk te weinig voorstelt, zij er toch blijven aan vasthouden.'

'Hoe kunnen we de arbeidsmarkt opnieuw in beweging krijgen en meer mensen aan het werk krijgen? We zouden moeten kunnen rekenen op een eengemaakte sociale bescherming, over alle statuten heen', suggereert Vander Sijpe. 'Dat bestaat nu tussen arbeiders en bedienden, maar zou over de hele loopbaan moeten gaan, ongeacht of mensen werknemer of zelfstandige zijn. Op die manier beperken we de hindernissen om te switchen tussen verschillende statuten.'

'We zouden werknemers verantwoordelijk kunnen maken voor hun eigen marktwaarde in plaats van deze lineair te laten afhangen van hun anciënniteit.' Jan Denys van Randstad maakte woensdag nog een vernietigende analyse van de rigide Belgische arbeidsmarkt. Die is volgens Denys 'door zijn steeds uitdijende complexiteit zeer moeilijk structureel te hervormen, met de cao’s, met de eindeloze, gedetailleerde regeltjes rond werkloosheid'. 'Kijk hoe Kris Peeters, die de anciënniteitsverloning wilde aanpakken, op de complexiteit van cao’s gebotst is.’

Let's block ads! (Why?)

Read Again http://www.standaard.be/cnt/dmf20190328_04286689