De socialistische vakbond ABVV wijst het loonakkoord af, de christelijke en liberale vakbonden zeggen ja. Hoe moet het verder?
Vanmiddag sprak 56 procent van de afgevaardigden van het ABVV zich uit tegen het loonakkoord dat de toplui van vakbonden en werkgeversorganisaties in februari sloten. Het ACV en de ACLVB willen wel hun ...
Vanmiddag sprak 56 procent van de afgevaardigden van het ABVV zich uit tegen het loonakkoord dat de toplui van vakbonden en werkgeversorganisaties in februari sloten. Het ACV en de ACLVB willen wel hun handtekening zetten.
Waarover gaat het?
Elke twee jaar sluiten vakbonden en werkgevers een interprofessioneel akkoord (IPA) in de Groep van Tien. Daarin leggen ze de maximale loonstijging vast. Dat moet bedrijven toelaten concurrentieel te blijven met de buurlanden. Maar de Groep van Tien maakt ook andere afspraken, bijvoorbeeld over flexibiliteit en eindeloopbaanregelingen.
In februari sloot de Groep van Tien een akkoord, nadat de vakbonden eerst een algemene staking hadden georganiseerd. Maar dat akkoord moest wel nog worden goedgekeurd door de achterban. De ABVV-afgevaardigden willen hun fiat dus niet geven.
Waarom wil het ABVV niet mee?
De komende jaren is er ruimte voor maximaal 1,1 procent opslag boven op de index, zo legde het akkoord vast. De loonwet legt vast hoe die marge berekend moet worden, 1,1 procent was daardoor het wettelijk maximum. Maar in tijden van krapte op de arbeidsmarkt is dat niet genoeg, vindt het ABVV.
De socialistische vakbond wilde ook graag een substantiële verhoging van de minimumlonen. Hij voert campagne om die op termijn naar 14 euro per uur te brengen. ‘Na overleg met de andere twee bonden kwamen we tot een gemeenschappelijke eis van een verhoging met 10 procent’, zegt ABVV-topvrouw Miranda Ulens. ‘Maar in plaats van die 10 procent is het 10 eurocent geworden. Het resultaat was dat de militanten en heel veel leden uit laagbetaalde sectoren zwaar ontgoocheld waren.’
Gaat het hele akkoord dan meteen de prullenbak in?
Niet meteen, want het ACV en het ACLVB hebben wel ja gezegd. Het is nog al gebeurd dat een van de vakbonden niet meestapt in een akkoord. In 2015 bijvoorbeeld onderschreef ABVV het akkoord ook niet. Toen nam de regering dat over.
Hoe moet het verder?
De regering is aan zet. Ze kan ervoor kiezen het hele pakket uit te voeren. Dat is wat de werkgevers vragen. ‘We vragen dat het IPA integraal door de Regering uitgevoerd wordt om onduidelijkheid en chaos op het terrein te vermijden’, aldus het VBO, dat zich teleurgesteld toont. De werkgevers wijzen op het grote draagvlak voor het akkoord, met een meerderheid bij het ACV en het ACLVB en krappe minderheid bij het ABVV. Unizo sluit zich daarbij aan. ‘We staan nog steeds achter het volledige akkoord, samen met de overgrote meerderheid van de sociale partners.’
Maar het is niet zeker dat dat scenario werkelijkheid wordt. Want de regering heeft geen meerderheid, en experts zijn het niet eens of ze een dergelijke beslissing dan wel mag nemen.
Na het sluiten van het akkoord toonde Open VLD zich bovendien kritisch over de afgesproken regeling voor SWT. De sociale partners spraken af dat bepaalde groepen, onder andere werknemers met een lange loopbaan of een zwaar beroep, nog wat langer gebruik kunnen maken van het brugpensioen voor de leeftijd van zestig jaar. De liberalen konden zich daar niet in vinden; het wijkt af van wat in de arbeidsdeal van de regering afgesproken was.
Het is dus afwachten of de regering het akkoord integraal wil overnemen, en of daar eventueel een meerderheid in het parlement voor te vinden is. Bovendien duurt het nog maar een paar weken voor het parlement de werkzaamheden stopzet in aanloop naar de verkiezingen.
Minister van Werk Kris Peeters (CD&V) heeft al laten weten dat hij een overleg met de sociale partners gaat organiseren.
Krijgt u die 1,1 procent opslag?
Ook daarover ligt de bal in het kamp van de regering, maar er zijn geen signalen dat iemand aan dat cijfer wil tornen. Unizo dringt erop aan om alvast over dat onderdeel snel een Koninklijk Besluit uit te vaardigen. ‘Zoniet komen er vrije loonsonderhandelingen met alle risico’s op ontsporingen en het verlies aan concurrentievermogen van dien’, zegt Danny Van Assche van Unizo.
Vermits alle werkgevers en twee van de drie vakbonden het akkoord hebben goedgekeurd, is het wel waarschijnlijk dat óók als het tot vrije onderhandelingen in de sectoren komt, de 1,1 procent als richtsnoer zal dienen.
0 件のコメント:
コメントを投稿