Bij Vlaams Belang grijpen de millennials stilaan de macht. Voorzitter Tom Van Grieken heeft ook Thierry Baudet goed geobserveerd. Het mag wat gepolijster, met minder islam-bashing maar des te meer klimaatscepticisme.
Hernieuwd zelfvertrouwen. Dat vat de sfeer bij Vlaams Belang samen. De gemeenteraadsverkiezingen bezorgden de partij een boost, het woord renaissance valt. De lijsten ademen vernieuwing. Stilaan nemen ...
Hernieuwd zelfvertrouwen. Dat vat de sfeer bij Vlaams Belang samen. De gemeenteraadsverkiezingen bezorgden de partij een boost, het woord renaissance valt. De lijsten ademen vernieuwing. Stilaan nemen de millennials de macht. ‘Vlaams Belang is opnieuw een partij van jonge mensen geworden,’ vatte Europarlementslid Gerolf Annemans samen. Tijdens de receptie viel dat minder op. Maar op het podium van het verkiezingscongres in Gent stonden zaterdag heel wat jonge twintigers op het podium.
Voorzitter Tom Van Grieken bestudeerde de jongste weken de recepten waarmee Thierry Baudet (Forum voor Democratie) in Nederland de verkiezingen won. Er was haast geen spoor van islam-bashing, op enkele occasionele opmerkingen na. Ook Filip Dewinter was nergens te bekennen. De cultuuroorlog tegen de islam verliest ogenschijnlijk aan belang. Dat recept heeft trouwens nooit goed gewerkt. En er blijven thema’s genoeg waarmee kan worden gewerkt.
Met de V van Vergeet
Uiteraard blijft de vreemdelingeproblematiek met stip een favoriet onderwerp, de ‘omvolking’ zoals Baudet dat noemt. Vlaams Belang koppelt dat graag aan het beleid dat voormalig staatssecretaris Theo Francken (N-VA). Uitgerekend vanochtend organiseerde de N-VA een V-dag over het thema. Van Grieken wist waar die V voor stond: niet voor Vlaanderen, wel voor Vergeet. Hij veegde de vloer aan met de ‘erfenis’ van Francken: meer vreemdelingen, meer leeflonen aan niet-Belgen, meer asiel, minder terugkeerbeleid.
De N-VA (‘geen deel van de oplossing, wel een deel van het probleem’) blijft de favoriete kop van Jut tijdens partijcongressen. Vlaams Belang hoopt op 26 mei stemmen terug te halen bij die andere Vlaams-nationalisten. Van Grieken oordeelde dat de N-VA het socio-economisch nog slechter had gedaan dan de regering Di Rupo. Het begrotingstekort van 8,5 miljard euro was daarbij een logisch voorbeeld.
Carrièrisme
Annemans koos een grotere versnelling om de communautaire stilstand aan te klagen. Hij had in de ‘boekjes’ gelezen dat N-VA-voorzitter Bart De Wever graag buiten de piste skiet. ‘Hij had beter een keer, na de verkiezingsoverwinning in 2014, buiten de politieke skipistes van de Belgische machtspolitiek geskied. We zouden een pak verder hebben gestaan dan nu.’
De lijsttrekker van Europa lachte de kandidatuur van voormalig N-VA-minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon, een oude ‘strijdmakker’, voor het Belgische premierschap weg als ‘carrièrisme’. ‘Met uw diepvries heb je de Vlaamse zaak een dodelijke slag toegebracht.’ Vlaams Belang afficheert zich als de enige geloofwaardige, separatistische partij.
Derde Weg
Vlaams Belang exploreert in deze campagne een zogeheten ‘Derde Weg’. Bob De Brabandere, een jonge Turk uit Brussel, mocht het samenvatten. ‘Wij kiezen niet voor het N-VA-model die de sociale zekerheid wil afbouwen en tegelijkertijd onze grenzen openlaat. We kiezen niet voor het onbetaalbare PS-model met een sociale zekerheid met open grenzen.’ Van Grieken beschouwt de combinatie van een stringent migratiebeleid met een sociale politiek als de ‘holy grail’ voor zijn partij.
Meteen gaat er veel aandacht naar het Vlaamse armoedebeleid of een pensioen van minstens 1500 euro. En de Vlaming betaalt al genoeg belastingen. Vlaams Belang verklaart daarom de oorlog aan de kilometerheffing die Vlaams minister van Verkeer Ben Weyts (N-VA) in het vooruitzicht heeft gesteld. ‘Het milieu is belangrijk maar het doemdenken over het klimaat dient enkel om de aandacht af te leiden van de echte problemen waar de Vlamingen mee kampen: torenhoge belastingen, mensen die het steeds moeilijker hebben om rond te komen’, oreerde Roosmarijn Beckers, tweede plek op de Limburgse lijst.
Eerst onze mensen
Die boodschap kon best een bis-nummer gebruiken. Van Grieken had zich geërgerd aan de door ‘de media opgeklopte Anuna-hysterie over het einde van de wereld.’ Bij hem primeerde het ‘diepe besef dat voor veel mensen het einde van de maand halen een grotere zorg is dan het einde van de wereld.’
De bekende slogan ‘eigen volk eerst’ viel slechts een keer, en dan nog vanuit de zaal. Van Grieken wil het allemaal iets gepolijster. Hij houdt het bij ‘eerst onze mensen’. Daarbij viseert hij, zoals het een partij van zijn allure past, in de eerste plaats de elite. ‘Met uw steun bezorgen we het politieke establishment op 26 mei een flinke rammeling.’
0 件のコメント:
コメントを投稿