De beslissing van de regering-Trump om het exportverbod voor Iraanse olie uit te breiden naar importeurs als China deed de olieprijs gisteren stijgen naar het hoogste peil in een halfjaar.
Bij de groeiende lijst aanbodperikelen op de oliemarkt - waar krapte de olieprijs sinds het jaarbegin 38 procent hoger duwde - kwam maandag de beslissing van het Witte Huis om Iran verder de duimschroeven aan te draaien. Na productiestoringen in Venezuela, Libië en Nigeria ziet een vierde land van het oliekartel OPEC de kraan dichtslibben.
Een jaar geleden stapten de VS uit het nucleair akkoord met Iran en legden ze Teheran opnieuw sancties op. President Donald Trump verbood de Iraanse export van olie, op dat moment goed voor 2,5 tot 3 miljoen vaten per dag, maar liet een opening waar een tanker door kon varen. Acht grote olieklanten van Iran - China, India, Japan en Zuid-Korea op kop - kregen een vrijstelling en mochten nog zes maanden lang een beperkte hoeveelheid Iraanse olie invoeren.
De vrijstelling kwam er nadat de prijs van een vat Brent-olie in oktober tot boven 86 dollar was gestegen. Voor een president die van een lage prijs aan de pomp een electoraal speerpunt maakt, was dat onverteerbaar zo net voor de Congresverkiezingen begin november 2018. Dus kwamen er vrijstellingen, met het gewenste effect op het aanbod en de prijs, die prompt daalde.
De VS achten de tijd rijp om de Iraanse olie-export dicht te knijpen en de druk op het regime te verhogen. Zondag meldde The Washington Post als eerste dat de regering de vrijstellingen niet zal verlengen als ze op 2 mei aflopen. De prijs van de Brent-olie ging maandag tot 3,3 procent hoger naar 74,3 dollar, het hoogste peil sinds begin november.
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Mike Pompeo, bevestigde gisteren formeel het einde van de vrijstellingen. ‘We gaan naar nul’, klonk het. Eerder deze maand hadden de VS al de Iraanse Revolutionaire Garde, een elitekorps van het regime, gebrandmerkt als een terreurorganisatie.
Pompeo suggereerde dat Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) beloofd hebben de terugval in Iraanse olie op te vangen door extra olie op te pompen. Het Witte Huis wil zo garanderen dat ‘de globale oliemarkt adequaat bevoorraad blijft’ en de olieprijs niet verder stijgt. Trump heeft de presidentsverkiezingen van eind volgend jaar al in het achterhoofd.
Het is de vraag in hoeverre OPEC-leider Saoedi-Arabië en de VAE meegaan in de Amerikaanse plannen. Toen Trump vorig jaar zijn sancties tegen Iran aankondigde, krikten de Saoedi’s hun productie stevig op als compensatie. Om vervolgens in november overvallen te worden door de vrijstellingen, met vrees voor overproductie en een prijsdaling tot gevolg.
Saoedi-Arabië zag zich daarop genoodzaakt begin december een productiebeperking van 1,2 miljoen vaten af te spreken met de OPEC en met bondgenoten als Rusland, die samen de OPEC+ vormen. De olieprijs kreeg weer vleugels. Zullen de Saoedi’s de hard bevochten winst weer op het spel zetten? Bovendien dreigt een productieverhoging door enkele OPEC-leden het akkoord van de OPEC+ op de helling te zetten. Rusland doet nu al moeilijk over een verlenging van de productieknip.
Een extra complicatie is dat China zich altijd verzet heeft tegen de VS-sancties én in delicate handelsgesprekken met de VS verwikkeld is. Een Chinese overheidsfunctionaris reageerde gisteren dat de samenwerking met Iran ‘gerespecteerd’ moet worden. Weinig analisten geloven daarom dat de Iraanse olie-export - die in april onder 1 miljoen vaten zakte - naar nul gaat.
Samen met Zuid-Korea, India en Japan zou China het hardst getroffen worden door het aanscherpen van de sancties. In de eerste plaats door mogelijk hogere olieprijzen. Maar Zuid-Korea zou het ook lastig hebben substituten te vinden voor de ultralichte Iraanse olie waarop zijn raffinaderijen en petroche- mische industrie draaien.
0 件のコメント:
コメントを投稿