Plantrekker wordt lijsttrekker. De Antwerpse topondernemer Christian Leysen verlost de liberalen uit hun lijden. Hij is Jill Peeters niet en telt bovendien al 64 lentes, maar het hart van de ‘groen-blauwe’ businessboy uit het roemrijke geslacht Leysen klopt voor het klimaat. Mooi meegenomen: de ‘verloren zoon’ van Open VLD spaart zijn kritiek op de N-VA niet. ‘Onder ondernemers heerst een grote bezorgdheid wegens de omgeslagen agenda van Jan Jambon en co.’
‘Will you still need me, will you still feed me, when I’m sixty-four?’, zongen The Beatles over de gezegende leeftijd 64 – het jaar waarin het haar begint uit te vallen, dementie ...
‘Will you still need me, will you still feed me, when I’m sixty-four?’, zongen The Beatles over de gezegende leeftijd 64 – het jaar waarin het haar begint uit te vallen, dementie dreigt op te treden en tuinieren de voornaamste bezigheid wordt. Althans volgens The Beatles destijds. In het geval van Christian Leysen is het antwoord op de vraag die Paul McCartney zingt, volmondig ‘ja’: voor de liberalen komt zijn toezegging om de Antwerpse Kamerlijst te trekken als geroepen. Nadat ze een blauwtje hadden gelopen bij weervrouw Jill Peeters en minister Philippe De Backer prompt zijn exit had aangekondigd, zat Open VLD immers met een vacature (en de handen in het haar).
Voorzitster Gwendolyn Rutten had haar zinnen gezet op een vrouw, om bij wijze van statement en stunt evenveel mannelijke als vrouwelijke lijsttrekkers te hebben. Ze zocht naarstig naar een waardige vervangster voor het misgelopen ‘wit konijn met groene pootjes’, maar zag zich uiteindelijk gedwongen om haar streefdoel te verlaten. Niet het minst omdat de zenuwachtigheid en het gemor binnen de Antwerpse afdeling(en) van langsom meer toenam. Toen Christian Leysen zich aanbood om de lijst te steunen – eigenlijk om Philippe De Backer te helpen – vielen de puzzelstukken ineens in elkaar. En dat op Valentijn.
Ondernemer én sociaalvoelend
De Antwerpse topondernemer Christian Leysen heeft zijn sporen in het bedrijfsleven én de maatschappij verdiend: Hij bouwde zijn eigen IT-bedrijf Xylos uit tot een flinke kmo en stond 25 jaar aan het hoofd van de maritieme en logistieke groep Ahlers. Tegelijkertijd probeert hij al heel zijn carrière om ‘mensen die het moeilijk hebben’ kansen te geven. Hij is ook erg begaan met duurzaamheid en mobiliteit. Zo bracht hij naar eigen zeggen de intendant aan om de Oosterweelknoop te helpen ontwarren.
De goesting is groot
‘We staan op een kantelpunt’, verantwoordt hij zijn keuze. ‘De omslag naar een duurzame economie zal alleen lukken wanneer overheid, bedrijven en burgers de handen in elkaar slaan. Zowel op sociaaleconomisch vlak als op het vlak van klimaat. Iedereen zal inderdaad zijn steentje moeten bijdragen.’ Tiens, horen we daar een liberaal zeggen dat zowel de bedrijfswereld als de middenklasse de noodzakelijke klimaatregelen zal voelen? ‘Ik geloof meer in motiveren en verleiden dan in bestraffen’, antwoordt de Antwerpenaar. ‘In het verleden ben ik er al in geslaagd om tegenstellingen te overwinnen, dat moet ook op hoog politiek niveau kunnen.’
Al beseft hij naar eigen zeggen dat het hoge politieke niveau keihard kan zijn. ‘Vandaar dat ik er toch eens goed over geslapen heb’, lacht hij. ‘Maar de goesting is groot, en de nood is hoog want het moment is cruciaal.’
Maar een wissel op de toekomst kun je hem bezwaarlijk noemen. Christian Leysen wuift het weg. ‘De definitie van oud zijn is tien jaar ouder dan je zelf bent, nietwaar? Mijn moeder van 92 jaar belde me vorige week nog enthousiast op met de mededeling dat ik naar Nic Balthazars Klimaatbetoog moest kijken – ook zij is meer dan ooit begaan met de toekomst.’
Uitdager van kandidaat-premier Jambon
Leysen is een comeback-kid (en dus geen zuiver wit konijn): begin deze eeuw zat hij al enkele jaren in de gemeenteraad – voor VLD, dat spreekt –, en hij zetelt ook in de raad van bestuur van de VRT namens Open VLD. Met Sven Gatz en Sas van Rouveroij schreef hij eerder de boekenreeks ‘Stadslucht maakt vrij’.
Opvallend: waar Vlaamse ondernemers zich doorgaans aangetrokken voelen tot Open VLD én de N-VA, steekt Leysen zijn aversie voor die laatste partij niet weg. ‘Onder ondernemers heerst een grote bezorgdheid wegens de omgeslagen agenda van Jan Jambon en co.: ze willen het land laten ontploffen. En dat voor iemand (Jambon, red.) die ook uit het bedrijfsleven komt, ik snap het niet. In plaats van de sociaaleconomische rit uit te rijden heeft de N-VA tot mijn verbazing de zaak laten mislopen om iets anders te bereiken. En dat voel je aan de toon die ze aanslaan: die neigt steeds meer naar populisme.’
‘Het voordeel is dat de keuze voor de Antwerpse kiezer duidelijk is: de agenda van de N-VA is een zelfstandig Vlaanderen, dat kunnen ze niet meer ontkennen. Mijn Latijn is niet denderend, maar in het Frans zegt men: chassez le naturel, il revient au galop. En de agenda van Open VLD is het voortzetten van de hervormingen voor meer jobs, meer koopkracht en meer welvaart.’
Open VLD hoopt dat de ‘groen-blauwe’ lijsttrekker breed kiezers kan aanspreken, van de Kempen waar hij geboren is, tot diep in het havengebied, van Mechelen tot Turnhout. De zestiger is alvast klaar voor de markten en voor de debatten tegen jong geweld als Kristof Calvo (Groen): ‘Dat zal mij jong houden, hé’, besluit hij lachend.
0 件のコメント:
コメントを投稿