De familie Sioen wil het textielbedrijf van de beurs halen en doet een overnamebod van 23 euro per aandeel.
Dat zegt CEO Michèle Sioen. De handel in het aandeel is stilgelegd. Sioen trok een kwart eeuw geleden naar de beurs van Brussel, waar het intussen 360 miljoen euro waard is.
De familie behield al die tijd de controle en heeft een belang van zowat 65 procent. Het wil nu 23 euro per aandeel betalen voor de resterende aandelen. Dat betekent dat de familie zowat 160 miljoen euro moet ophoesten om de volle 100 procent te krijgen. Dat zal gefinancierd worden met leningen.
'De beurs geeft ons veel kansen gegeven. Dankzij onze beursnotering zijn we groot en sterk geworden. Zonder zouden we het zo ver niet geschopt hebben. Maar de beurs heeft voor ons geen nut meer', zegt de CEO.
Met de centen van de beursgang, breidde het bedrijf onder meer zijn fabriek in Moeskroen uit, en maakte het werk van verticale integratie door te investeren in de spinnerij en weverij.
Sioen ging vervolgens steeds meer de technische toer op, en zette fors in op innovatie. Dat resulteerde in een breed gamma van textielproducten. Denk onder meer aan brandweerkledijstoffen, kogelvrije vesten, stoffen voor airbags en weefsels om zeewier op te kweken.
Een zestal jaar geleden ging het bedrijf de overnametoer op. Het kocht onder meer topspelers in de productie van weefsels voor zeilboten en in de verkoop van reddingsvesten.
Poort opengebeukt
Sioen was in 1996 het bedrijf dat met zijn waanzinnig succesvolle IPO de poort naar de beurs openbeukte voor veel familiebedrijven (Kinepolis, Duvel, Van de Velde, VPK, Miko, Omega Pharma, enzovoort).
De laatste jaren verdwenen veel van die bedrijven opnieuw van de beurstabellen. De familie Macharis haalde de verpakkingsspecialist VPK Packaging van de beurs, de familie Moortgat legde de hand op de resterende aandelen van de biergroep Duvel Moortgat en Marc Coucke en het investeringsfonds Waterland kregen Omega Pharma volledig in handen.
Dat zo'n bedrijven van de beurss wegtrekken is een signaal dat kan tellen. Duvel en VPK bewezen eerder al dat je de manisch-depressieve beurs niet meer voor lief moet nemen om als familiebedrijf een sterke expansie te kunnen financieren. Er is de eigen cashflow, schulden zijn (spot)goedkoop en private-equity & family offices smeekt om je geld te mogen toestoppen.
Voor de Sioen-belegger is het een spijtige zaak, net op het ogenblik dat veel grote overnames van de jongste jaren (Ursuit, Dimension-Polyant, James Dewhurst) zullen beginnen renderen.
0 件のコメント:
コメントを投稿