De lonen mogen dit en volgend jaar met maximaal 0,8 procent boven op de index stijgen.
De lonen in ons land kunnen dit en volgend jaar met maximaal 0,8 procent boven op de index stijgen. Dat blijkt uit het loonkostenrapport van de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven (CRB), dat morgen verschijnt en waarvan De Tijd de grote lijnen vernam. Het rapport van de CRB is de start van het loonoverleg tussen de vakbonden en de werkgeversorganisaties.
In het verleden stelden de sociale partners het door de CRB naar voren geschoven cijfer dikwijls nog naar beneden bij. Bij de vakbonden is er dit keer weinig animo om dat te doen. Voor 2017 en 2018 beslisten de sociale partners dat de lonen met maximaal 1,1 procent mochten stijgen, wat toen op de vakbondsbanken al als bijzonder weinig werd beschouwd.
Sluisdeuren
‘Met minder dan 1 procent kunnen wij echt niet tevreden zijn’, klinkt het bij een vakbondsbron. De vraag is hoever de werkgeversorganisaties hen willen tegemoetkomen. Pieter Timmermans, de topman van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO), liet na de zomervakantie verstaan dat hij ‘de sluisdeuren niet gaat openzetten omdat het economisch beter gaat’.
Met minder dan 1 procent loonsverhoging kunnen we echt niet tevreden zijn.
Het cijfer waarop de vakbonden en werkgeversorganisaties uiteindelijk afkloppen, vormt de maximaal toegelaten algemene loonstijging boven op de index voor 2019 en 2020. Nadien wordt in de sectoren onderhandeld over een sectorale ondergrens. Ten slotte wordt tijdens het overleg in de bedrijven vastgelegd hoeveel de lonen voor de betrokken werknemers binnen die grenzen mogen stijgen.
Wet van 1996
Dat de marge zo beperkt is, is een gevolg van hoe de loonmarge wordt berekend. Lange tijd werd, zoals de Wet van 1996 voorschreef, alleen naar de verwachte loonkostenevoluties in de buurlanden gekeken. Zo moesten onze loonkosten onder controle worden gehouden, maar dat lukte niet. Er waren jaren van loonmatiging, een indexsprong en een taxshift nodig om de sinds 1996 opgebouwde loonkostenhandicap weg te werken.
De regering-Michel verstrengde de Wet van 1996 om nieuwe ontsporingen te vermijden. Het vertrekpunt is nog altijd de verwachte loonkostenevolutie in de buurlanden. Maar als er een ontsporing is tegenover 1996, moet die van marge worden afgetrokken. Ook moet een veiligheidsmarge in rekening worden gebracht.
Bij de sociale partners wil niemand reageren op het rapport. Donderdag komen de kopstukken in de Groep van Tien samen om het rapport te bespreken. Een eventuele landing op een definitief cijfer wordt pas volgende week woensdag verwacht.
0 件のコメント:
コメントを投稿