Vier tot negen procent van alle onverkochte kleding wordt vernietigd. Dat blijkt uit een studie van VITO in opdracht van het Europees Milieuagentschap. Voor teruggestuurde kledingstukken gaat het zelfs om een op de drie. Projectleider Tom Duhoux licht de cijfers toe.
Ongeveer één op vijf van alle kledingstukken die online worden gekocht, wordt teruggestuurd. Één derde van die geretourneerde kleding, wordt vernietigd, blijkt uit een rapport voor het Europees Milieuagentschap (EEA).
Dat is nu eenmaal “goedkoper”. “Die kledingstukken worden in lageloonlanden gemaakt. Het economisch model is zo opgebouwd dat het veel interessanter is om een grote oplage te produceren”, zegt Tom Duhoux van VITO in 'Nieuwe feiten' op Radio 1. Hij is een van de onderzoekers die de impact van onverkocht textiel onder de loep heeft genomen.
"De kleren worden hier in Europa verkocht. Als het kledingstuk dan wordt teruggestuurd, ligt de loonkost om het na te kijken en terug in te pakken veel hoger dan wat mogelijk de productiekost geweest is van het item. Dus die moeite wordt vaak niet meer genomen.”
Groter probleem
Het probleem is groter dan "enkel" geretourneerde kledij. Jaarlijks wordt vier tot negen procent van al het onverkochte textiel in Europa vernietigd. Dat is goed voor 264.000 tot 594.000 ton aan kleding.
Beluister: onderzoeker Tom Duhoux van VITO licht de impact van onverkocht textiel toe in 'Nieuwe feiten'
Retourneren niet zonder impact: 1 op de 3 teruggestuurde kledingstukken wordt vernietigd
Onder "onverkocht textiel" vallen naast teruggestuurde kledingstukken ook de overschotten die winkels niet de deur uitkrijgen. Daar wordt één op vijf van vernietigd. Maar ook gerecycleerde kledingstukken tellen. “Het gaat om producten die nooit gebruikt zijn waar ze voor werden gemaakt”, verduidelijkt Duhoux.
Hoge milieukost
De exacte milieukost is moeilijk in te schatten. “Dan zou je moeten weten over welke items het exact gaat, waar die zijn geproduceerd en onder welke omstandigheden. Die details kennen we niet, maar we kunnen wel een inschatting maken.”
Die inschatting is niet min. Gebaseerd op die bovengrens van 9 procent aan vernietigd textiel, gaat het om 5,6 miljoen ton CO₂. “Dat komt neer op de milieu-impact van 1 miljoen benzinewagens.”
Uit de negatieve spiraal?
Al ziet Duhoux ook redenen om hoopvol te zijn. “Europa heeft textiel hoog op de agenda gezet. Ten laatste in 2026 zou er een verbod moeten komen op de vernietiging van onverkocht textiel.”
Zo wil de Europese Commissie overproductie tegengaan. Want daar ligt de kern van het probleem, die een negatieve spiraal veroorzaakt.
“Er wordt veel te veel geproduceerd in veel te slechte omstandigheden. Vervolgens wordt het veel te snel afgedankt”, zegt Duhoux. "Dat verbod zou al een signaal zijn aan de industrie om hun productie beter af te stemmen aan de reële vraag."
Misschien toch twee keer nadenken voor je een online impulsaankoop doet?
0 件のコメント:
コメントを投稿