Bart De Wever (N-VA) en Paul Magnette (PS) wilden met de opbrengst van een vermogenswinstbelasting de roerende voorheffing verminderen. Er werd al hardop gedroomd van een belastingvermindering van 2 miljard euro.
In het filmpje dat N-VA-voorzitter De Wever maandag postte op sociale media, zegt hij dat ervan overtuigd was dat een sterk regeerakkoord, met een belastingverlaging, mogelijk was. Op tafel lag een vermogenswinstbelasting, waarbij vooral de meerwaarden op aandelen werden belast. Met de opbrengst daarvan kon dan de roerende voorheffing worden verlaagd.
Dat zou neerkomen op een nieuwe taxshift binnen de vermogensfiscaliteit. Door de belastbare basis in de vermogensfiscaliteit te verbreden, en dus de inkomsten te verhogen, zou de roerende voorheffing van 30 procent kunnen worden verlaagd. De Wever & co droomden al van een halvering van de roerende voorheffing naar 15 procent.
Het uitgangspunt was wel dat het op termijn zou gaan om een taxshift en geen taxcut, maar omdat een meerwaardetaks pas na verloop van tijd een effect heeft op de inkomsten en een verlaging van de roerende voorheffing direct, zou het in de eerste jaren wel degelijk gaan om een belastingverlaging, een tax incentive, waaraan budgettair een prijskaartje hing.
Dat was te verantwoorden, omdat nu eerst de gevolgen van de coronacrisis moeten worden opgevangen. Met een belastingverlaging wilden De Wever en Magnette de economische motor aanzwengelen voor de twee jaar dat ze een regering op de been wilden brengen die werk zou maken van een economische relance.
Vermogenswinstbelasting
Ook de liberalen vinden dat er pas na twee jaar weer een budgettair traject moet worden uitgestippeld, zodat we binnen de tien jaar weer naar een begroting in evenwicht kunnen evolueren. Die belastingverlaging was meteen ook het lokaas dat Open VLD-voorzitter Egbert Lachaert voorgehouden werd, maar de liberalen deinsden terug voor een vermogenswinstbelasting.
Hoe ver de belastingverlaging precies zou gaan, was nog niet afgeklopt. Hoe kleiner de uitbreiding van de belastbare basis werd gehouden, door in de meerwaardebelasting bijvoorbeeld met minwaarden rekening te houden, hoe beperkter de verlaging van de roerende voorheffing zou zijn.
Andersom, hoe breder de belastbare basis, hoe verder men kon gaan met de belastingverlaging, en ook de lasten op arbeid verder konden dalen. Als bijvoorbeeld ook de fiscale gunstregimes voor verzekeringsproducten zouden verdwijnen, of als weer een effectentaks werd ingevoerd, was er meer ruimte voor een belastingverlaging.
Al die elementen lagen op tafel, maar of er effectief de belastingverlaging van 2 miljard euro waarvan De Wever droomde in zat, wordt betwijfeld.
0 件のコメント:
コメントを投稿