De gekleurde vakbondsjassen en fleurige plumeaus voor het Hasseltse gerechtsgebouw deden donderdagochtend uitschijnen dat de Pride-maand een week vroeger begon, maar de sfeer onder de honderd aanwezige huishoudhulpen was helaas minder uitgelaten. Bij de start van de rechtszaak tegen Het Poetsbureau wilden ze hun dertig collega’s die de klacht indienden een hart onder de riem steken. Er staat dan ook veel op het spel.
“Zowel fysiek als mentaal hebben we een heel zware job, net daarom moeten we vechten voor het geld waar we recht op hebben”, zegt Mieke Van Hove (53). Zij werkt al twaalf jaar voor Het Poetsbureau en is een van de klagers. Ze verdient nu 1.175 euro bruto om twintig uur per week te werken, maar dat zou 101,5 euro bruto per maand meer kunnen zijn.
Volgens de huishoudhulpen worden ze namelijk al drie jaar lang minder betaald dan wat wettelijk bepaald is. De discussie draait rond de regeling over arbeidsduurvermindering die in de collectieve arbeidsovereenkomst van 2019-2020 afgeklopt werd.
Om het zware werk leefbaar te houden werd daarin afgesproken dat werkgevers hun personeel minder uren zouden laten draaien voor hetzelfde loon. In ruil daarvoor kregen ze RSZ-kortingen. Alleen zeggen vakbonden nu dat de arbeidsduurvermindering enkel voor de 10 procent voltijdse werknemers toegepast werd, de rest bleef in de kou staan. De vorige cao ging in voege in januari 2021, waardoor Van Hove bijvoorbeeld al heel wat loon misliep. “We zijn duizenden euro’s te weinig betaald.”
Glowi, het dienstenchequebedrijf achter Het Poetsbureau, is met zijn 15.000 personeelsleden de grootste private werkgever van het land. Het hoeft niet te verbazen dat het oordeel van de rechtbank daarom in spanning afgewacht wordt. Een beslissing in het voordeel van de klagers zou er immers toe kunnen leiden dat alle huishoudhulpen meer betaald moeten worden.
De focus ligt momenteel op Het Poetsbureau, maar nationaal secretaris Voeding en Diensten bij ACV Kris Vanautgaerden zegt dat ook andere dienstenchequebedrijven zich aan dezelfde praktijk bezondigen. “Ze hebben de lonen niet aangepast na de RSZ-kortingen, maar verrijkten zichzelf en hun aandeelhouders met overheidssubsidies. Er is geen ethiek meer aanwezig in de sector”, zegt hij.
Als de rechtbank de huishoudhulpen in het dossier rond Het Poetsbureau gelijk geeft, hoopt Vanautgaerden dat het andere spelers zal aanmoedigen om ook de lonen van hun deeltijdse medewerkers op te trekken.
Terugvorderingen
Toch ligt niet alle druk op de schouders van de dertig klagers. Ook de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid en de Vlaamse overheid dienden klacht in tegen Het Poetsbureau en concurrent Trixxo. Beide dossiers komen in juni voor en draaien eveneens rond niet-nageleefde cao-afspraken. Aangezien de lonen volgens de cao hoger hadden moeten liggen, hadden er ook meer RSZ-bijdragen betaald moeten worden. Die worden nu teruggevorderd.
Opvallend is dat Elly Huysmans, medeoprichter van Het Poetsbureau, vorige week nog de WOMED Award kreeg. Die prijs voor vrouwelijke ondernemers kreeg ze uit handen van koningin Mathilde en minister van Werk Jo Brouns (cd&v), wiens administratie momenteel dus een juridisch robbertje met Huysmans’ firma uitvecht.
Jo Mellemans, de tweede oprichter van Het Poetsbureau, bevestigt dat zijn bedrijf de afspraken uit de cao niet naleeft. Alleen is er volgens hem geen enkele concurrent die dat wel doet. “Via een achterdeurtje is er een clausule in het akkoord geslopen dat de lonen met 8,5 procent moeten stijgen. Alleen was de loonnormwet toen nog niet gepubliceerd”, zegt hij. Een half jaar later gebeurde dat retroactief wel en sindsdien mogen de lonen maximaal 0,4 procent stijgen.
“We zijn in een catch 22 beland waarbij we gedwongen worden om een wet te overtreden. Het federale niveau primeert en daarom kunnen we de lonen niet uitbetalen.” Volgens hem past de reactie van de vakbonden binnen een langdurige campagne waarin ze fel van leer trekken tegen grote bedrijven.
De rechtszaken komen ongelegen omdat het al langer stormt in de sector. Zowel werkgevers als vakbonden zijn het erover eens dat de prijs van de dienstencheque omhoog moet, maar door een reeks opeenvolgende sociale conflicten slagen ze er maar niet in om aan hetzelfde zeel te trekken en politieke druk uit te oefenen.
Protest
Vorig jaar toonde een rapport aan dat 90 procent van de dienstenchequebedrijven zich niet aan de wet op het welzijn op het werk hield en in december zegden de werkgeversorganisaties de collectieve arbeidsovereenkomst op. Huishoudhulpen dreigden daardoor hun eindejaarspremie en syndicale premie te verliezen en kwamen uit onrust op straat.
Er is nog steeds geen oplossing voor en dat maakt de vakbonden behoorlijk sceptisch. “De sector is voor 70 procent gesubsidieerd, het is schrijnend om vast te stellen dat net deze bedrijven er de kantjes van af lopen”, zegt Issam Benali, federaal secretaris van ABVV Dienstencheques.
Read Again https://news.google.com/rss/articles/CBMioQFodHRwczovL3d3dy5kZW1vcmdlbi5iZS9uaWV1d3MvaGV0LXBvZXRzYnVyZWF1LW1vZXQtemljaC12ZXJhbnR3b29yZGVuLWluLWRlLXJlY2h0YmFuay16ZS12ZXJyaWprdGVuLXppY2h6ZWxmLWVuLWFhbmRlZWxob3VkZXJzLW1ldC1vdmVyaGVpZHNzdWJzaWRpZXN-YmZhZTJhM2M1L9IBAA?oc=5
0 件のコメント:
コメントを投稿