De gedachteBart Eeckhout
Bart Eeckhout is hoofdcommentator van De Morgen. Op vele nieuwsredacties zal opgelucht gezucht worden over het einde van de krantenconcessie, ook al zijn er financiële gevolgen, schrijft hij.
Eigenlijk zou het eenvoudig moeten zijn. Er is geen enkel zinvol argument om de subsidiëring van de bedeling van kranten en tijdschriften voort te zetten. Misschien is er ooit een argument geweest, toen papieren kranten nog het belangrijkste platform waren van nieuws en democratisch debat, maar die tijd ligt al even achter ons. De nieuws- en mediaconsumptie is veranderd, en ook de economische realiteit is veranderd. In de Belgische media opereren enkele gezonde, ambitieuze bedrijven. Het is niet logisch dat de staat, zij het via een omweg, een economische sector steunt die prima in staat blijkt zichzelf te organiseren.
De voortdurende ophef over de gunning van de krantenconcessie biedt een goede gelegenheid om de subsidiestroom te beëindigen. De federale regering stuurt nu ook in die richting met de beslissing om het krantencontract - voorlopig - niet toe te kennen.
Een goede zaak, weliswaar met een wrang kantje. De regering komt pas tot dit besluit nadat is gebleken dat private concurrenten de opdracht om kranten en tijdschriften te bussen veel goedkoper willen aannemen dan overheidsbedrijf Bpost. Als de privéspelers het contract zouden krijgen, zou de staat dus de concurrentie van haar eigen onderneming stimuleren.
De kans bestaat dat regeringspartijen nu sluipwegen zullen zoeken om de subsidies toch uit te delen. Dat is alvast het voornemen van de PS, die voorstelt om kranten fiscaal aftrekbaar te maken. Franstalige partijen, met PS en Ecolo op kop, zijn bang dat zonder subsidies de wat minder florissante Franstalige uitgeefsector een tik krijgt. Maar bedrijven in leven houden met overheidssteun is een economisch en bestuurlijk onzinnige verspilling van belastinggeld.
Lees ook
Waarom de regering worstelt met de krantenbedeling: vijf vragen
Einde wenkt voor krantenconcessie: ‘De subsidie zoals ze vandaag bestaat, gaat eraan’
Dat het wegvallen van de subsidies voor Bpost een flinke tegenvaller zou zijn, valt niet te ontkennen. Een blik op de ruimere, om werkkracht smekende arbeidsmarkt doet hopen dat de menselijke impact beperkt blijft. Voor het postbedrijf zelf zou het afsluiten van dit onfrisse hoofdstuk een doorstart kunnen zijn. De focus kan gericht worden op de twee kernopdrachten: een volwaardig pakjesbedrijf worden en sociaal verlengstuk van de overheid blijven als huis-aan-huisleverancier van diensten.
De uitgevers zullen eveneens iets moeten wegslikken als de subsidie wegvalt. Ook hier zijn de kansen groter dan de bedreigingen. De ‘krantensubsidie’ heeft gaandeweg een kwalijke naam gekregen. Een steun die zogezegd bedoeld was om de democratie te stutten, werd voor velen een bewijs van media die horig zijn aan de macht die ze zouden moeten controleren. Op vele nieuwsredacties zal opgelucht gezucht worden als die band wordt doorgeknipt, ook al zijn er financiële gevolgen. Het is lastig om kritiek te leveren op de genereuze partijfinanciering of Vlaamse subsidiepolitiek en tegelijk blind te blijven voor de eigen ondersteuning.
Het is daarom een slecht idee om de bestaande subsidie te vervangen door een andere vorm van structurele staatssteun voor journalistiek, zoals sommigen opperen. Een levende democratie is het meest gebaat bij een pers die sterk en onafhankelijk op eigen benen staat.
0 件のコメント:
コメントを投稿