De Boerenbond vecht de erkenning van drie nationale parken bij de Raad van State aan. Volgens de bond is er onvoldoende inspraak geweest bij de erkenningsprocedure, en werd ook het advies van de experten genegeerd bij nationaal park Bosland. De boeren vrezen onder andere dat de nationale parken bijkomende landbouwgrond zullen innemen en hun vergunningen kunnen beperken.
In oktober dit jaar erkent de Vlaamse regering vier Nationale Parken en vijf landschapsparken. Die officiële erkenning heeft als bedoeling de Nationale Parken verder hun unieke natuur laten ontwikkelen.
Dit zijn de vier erkende Nationale Parken:
- Scheldevallei: gebied tussen Gent en Antwerpen met veel slikken, schorren en moerassen.
- Brabantse Wouden: met onder meer het Zoniënwoud, het Meerdaalwoud, de Dijlevallei en het Hallerbos.
- Nationaal Park Hoge Kempen: met onder meer bossen, heide, duinen en waterplassen (bestond eigenlijk al).
- Nationaal Park Bosland: thuisbasis van veel diersoorten, veel bossen.
De erkenning van die parken lag al lange tijd gevoelig bij de boeren. Zo waren er bezorgdheden dat door de erkenning van de nationale parken bijkomende landbouwgrond in het gedrang zou komen. De boeren zouden ook te weinig inspraak hebben gehad in de hele procedure.
"Dit proces is tot nu toe een gemiste kans geweest door gebrek aan open dialoog en een gebrek aan inspraak. Nu de parken concreet van start zullen gaan, hopen we dat alle partijen dit alsnog als een kans gaan zien om in constructieve dialoog met de landbouwsector te gaan", klonk het toen bij Lode Ceyssens, voorzitter van de Boerenbond.
Onvoldoende inspraak
Maar die inspraak kwam er volgens de Boerenbond niet. Daarom trekt de bond nu naar de Raad van State, om de erkenning van drie van de vier parken aan te vechten. Het gaat dan om Scheldevallei, Brabantse Wouden en Nationaal Park Bosland.
"Zowel in het decreet als bij de erkenningsprocedure hebben onze boeren te weinig inspraak gekregen, en zij ze onvoldoende betrokken geweest. Er waren bezorgdheden rond bijkomende landbouwgrond die wordt ingenomen, en rond het effect op de vergunningen, maar daar is onvoldoende gehoor aangegeven", reageert Ceyssens.
De erkenning van Nationaal Park Hoge Kempen, dat eigenlijk al langer bestond, wordt niet aangevochten. "Daar heeft men 15 jaar gewerkt om alle betrokkenen rond de tafel te brengen, de moeilijkheden in kaart te brengen en zo geleidelijk te werken aan iets wat voldoende draagkracht heeft. Iedereen weet daar ook wat de erkenning inhoudt en wat de gevolgen zijn." Dat is volgens Ceyssens niet het geval bij de andere parken.
Grondwettelijk Hof
Daarnaast trekt de Boerenbond ook naar het Grondwettelijk Hof om het decreet over de Vlaamse Parken zelf aan te vechten. Dat decreet zou te veel bevoegdheden naar de Vlaamse Regering delegeren, waardoor die volgens de bond te veel zaken op een eenvoudige manier kan aanpassen of invullen, zonder dat daarvoor de goedkeuring van het Vlaams Parlement nodig is. Op die manier kan de Vlaamse Regering volgens Ceyssens (te) flexibel omspringen met de nationale parken.
0 件のコメント:
コメントを投稿